علوم تربیتی و روانشناسی
حسین رضا نخعی؛ محمد حسن غنی فر؛ فاطمه شهابی زاده
چکیده
بروز رفتارهای ضداجتماعی، سبب نقض قوانین اجتماعی و برهمخوردن مقررات میشود. بسیاری از زندانیان، به همین علل، بخشی از زندگی خود را در زندان به سر میبرند. در این مورد باید بیان داشت که درمانهای مختلفی در زمینه کاهش گرایش به رفتارهای ضداجتماعی و بروز این رفتارها، میتواند اثربخش باشند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف ...
بیشتر
بروز رفتارهای ضداجتماعی، سبب نقض قوانین اجتماعی و برهمخوردن مقررات میشود. بسیاری از زندانیان، به همین علل، بخشی از زندگی خود را در زندان به سر میبرند. در این مورد باید بیان داشت که درمانهای مختلفی در زمینه کاهش گرایش به رفتارهای ضداجتماعی و بروز این رفتارها، میتواند اثربخش باشند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی معنویتدرمانی و آموزش شفقت به خود بر رفتارهای ضداجتماعی زندانیان انجام گرفته است. روش این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمونـ پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش، زندانیان شهرستان بیرجند در شش‌ماهه نخست سال 1400 بودند که با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش و شیوه نمونه‌گیری در دسترس، 60 نفر حاضر به همکاری شدند و به‌طور تصادفی به سه گروه، دو گروه آزمایش (20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. روش اجرای مداخله آموزش شفقت به خود (8 جلسه) و معنویتدرمانی (12جلسه) به‌صورت آموزش برای گروه‌های موردآزمایش بود و لازم به ذکر است که گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده‌ها نیز فهرست وارسی رفتارهای ضداجتماعی خادمی و سیف (1390) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس آمیخته (کوواریانس چندمتغیره) و نرم‌افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج تحلیل مقایسه‌های چندگانه نشان داد اثربخشی معنویتدرمانی و آموزش شفقت به خود بر گرایش‌های ضداجتماعی معنادار است. میانگین‌های تعدیل‌شده نشان داد اثربخشی آموزش شفقت به خود بیشتر از معنویتدرمانی است؛ به‌طوری‌که میانگین گرایش‌های ضداجتماعی در گروه آموزش شفقت به خود (58/17) از گروه معنویتدرمانی (28/20) کمتر است. بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت استفاده از معنویتدرمانی و درمان مبتنی بر شفقت به خود میتواند موجبات کاهش بروز رفتارهای ضداجتماعی و گرایش به آن را در زندانیان فراهم آورد.
